درختکاری

به دست خود درختی می نشانم به پایش جوی آبی می كشانم

كمی تخم چمن بر روی خاكش برای یادگاری می فشانم

درختم كم كم آرد برگ و باری بسازد بر سر خود شاخساری

چمن روید در آنجا سبز و خرم شود زیر درختم سبزه زاری

به تابستان كه گرما رو نماید درختم چتر خود را می گشاید

خنك می سازد آنجا را ز سایه دل هر رهگذر را می رباید

به پایش خسته ای بی حال و بی تاب میان روز گرمی می رود خواب

شود بیدار و گوید : ای كه اینجا درختی كاشتی روح تو شاداب

شاعر: مرحوم دکتر عباس یمینی شریف

صدای شاعر را از لینک زیر بشنوید:

* درخت